ýslak kirpikleri arasýnda yaklaþýyor ya
o yüzden tutmuþtum içtiðim bütün denizleri sana
saçlarýnda bir damla yaþ yok ya
ikimizide kavuruyor yakan her neyse
onca yýl geçti aradan
hala sek bir yaným da acý
þehir ki yüzümü daðýtmak istercesine tenha
kadýn ki yüzümü daðýtmak istercesine aþk
yalnýzlýk elinde kanlý býçak ya
durupdururken gelmiyor insanýn baþýna
kah çiçek pasajýnda içime çekerken tozlu plaklarý
kah kaþýðýn bardaða þekersiz vurduðu anlarda
kokun yok ya
anýmsayamýyorum yüzünü
býrak diyorum kendime
kalsýn öylece
þu dakika çýðlýklarýn boðazýmý kesse
en çok ölürüm
ne kadar hakim olsanda vucudumun coðrafyasýna
sanma ruhum kalýr
ona da bir çözüm bulunur
ne de olsa
kurtarýlamamýþtýr bu aþk.
’’gardrobun en solunda asýlý geceliðin
gideli o kadar çok olmuþ ki
yaylarý iyice germiþ omuzlarýný
ben de ne kadar küçülmüþsen
o kadar büyümüþsün askýlýkta.. ’’
Ados
ondokuzyediikibindokuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.