Geleceğin Anısı

Geleceðin Anýsý

bir aný mý þimdi bu da ne:


’sen derdimi dinlerdin ya
iç denizlerim kaynar kazana dönerdi
yorgun kýþ sabahlarý nasýl zavallý kalýrdý
o bakýþlarýndaki kýpkýrmýzý utançta
kalp deðil el gün bilmez þimþekti
sol yanýmda atan...
haylazýnsam bitmez aþk...
ah...ne vardý bir akþam yaðmuru yaðsa
karanlýðý paylaþsak
sen kaçmasan ve
notlarýmda dudaðýndaki ince yara kapansa’

...


ya bugün nasýl dayanýrým þimdi:

sulu boya resimlerde býrakýlan
samimiyettik fidan boylu
bahar ve çaðla aðacý ömür küheylanýmýz
o zaman ölüm ve eskimek yoktu
toktu mut
iðdelerde yorulan kumru düþlerimiz
uyardý en çok beyaz lekeli buðumuza
gökyüzü yastýðýmýz
ne uzaya ne evrene sýðmazdýk
kaldýrýmlarda içine kapanýk ýþýk yaðmurlarý
sarýmtrak yoksulluk
yerin dibine girerdi utancýndan

sen
kýrmýzý dudaklý
atkýn vardý gözlerine kadar çipil
eldivenlerini çýkarmadan elimi sýkmazdýn
virgül gibi kaþýna yapýþýk gözlerin
kýþ sabahý çaydanlýðý gibi ýsýtýrdý içimi
salep kokulu nefesin
tarçýnlaþýrdý dilimde damaðýmda

bak
pardesüm gene eski
belki gene üþüyorum
belli etmeden sana
uzak grilikler düðümleniyor boðazýmda
bastýðým her yer buz gibi
parmak uçlarýmda çivileniyorsun
seni iðne iðne içime kazýdým
lime lime döktüm gözlerimden
tuz kadar saðlam terimdesin
týrnaklarýmla etime gömdüðüm
parmaklarýmla saçlarýma
artýk odamda sobanýn gürültüsü yok
yaný baþýmdan ayýrmadýðým
ayaklarý kýrýk saatim
zaman boylu sabah yürüyüþümdün
akþam kýyýlý denizimsin artýk
sesin dalgan kulaðýmýn dibinde
dibimdesin
bana karanlýk bir hayal meyallik kadar uzak
unutarak
her gece kýpýrdak yýldýzlara bakmayý
soluyarak
taþlaþmayý bile býrakarak geride
unutarak
arka bahçeli kýþýn
kendi halinde çamurlarýna sevdalandýðýmýzý

Kaðan Ýþçen




(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sosyal Medyada Paylaşın: