YA BU DAĞI YIKARIM!..
Meydan benim meydaným dergâhlarda postum var;
Fani kullar içinde yaren diyen dostum var;
Sanmayýn ki bir gönlü yýkmak için kastým var;
Yar istesin yürekten göðe iner çýkarým;
Ya altýnda kalýrým ya bu daðý yýkarým…
Keyfe keder nazýna katlanan yürek bende;
Hazýr gönül mezarým kazmayla kürek bende;
Ayan – beyan aþikâr söylerim dilek bende;
Naz çeken de usanýr bir gün olur býkarým;
Ya altýnda kalýrým ya bu daðý yýkarým…
Sus dedikçe sustumsa kuzu gibi sandýlar;
Safi yürek ismimi olmazlarla andýlar;
Sevmek Rabbim kelamý hep kötüye kandýlar;
Fal olsam þu dillerde satýr satýr çýkarým;
Ya altýnda kalýrým ya bu daðý yýkarým…
Nedir bu arsýzlýðýn nedir bu kaþ çatýþýn;
Nedir bu yýllar yýlý baþka dizde atýþýn;
Nedir Allah aþkýna sözü söze takýþýn;
Gece olsan yürekte gündüz gibi takarým;
Ya altýnda kalýrým ya bu daðý yýkarým…
Tamam dedim eyvallah geçer gönül yarasý;
Olur, böyle fýrtýna iki gönül arasý;
Kabul ettim anlayýn þu bahtýmýn karasý;
Muhannetin beynine kurþun olur sýkarým;
Ya altýnda kalýrým ya bu daðý yýkarým…
“Yâri Ferhat olanýn ellerde ülfeti ne;
Þirin ol katlanayým dað gibi külfetine!..”Cemal SAFÝ
Ali ALTINLI – 06/08/2009
Saat: 17:15
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.