TİTREYİŞ

Fýrtýnalarca esip,
Yaðmurlarca aðladým.
Hayattan ümit kesip,
Hayata bel baðladým.

Umut ektim; bir sürgün,
Bir filiz yetecekti.
Kimbilir belki birgün
Bu hasret bitecekti.

Heyhat! Ne hasret bitti,
Ne de döndü gidenler.
Bir hýçkýrýk iþitti
Yalnýz veda edenler.

Ta ki ölüme kadar
Ne bir mola ne bitiþ.
Sar beni, sýmsýký sar
Ey Hummalý titreyiþ

Ömer ÇELÝK- 1992


Sosyal Medyada Paylaşın: