Sana Nasıl Aşık Olayım

1

Söyle sana nasýl aþýk olayým
Sen ki, aþklara sýðmazsýn.
Çünkü sen, havanýn oksijeni gibi
Yaþantýmýn her anýnda varsýn
Ve aldýðým her nefeste cansýn.

Sen aþk denilen sýnýrlý süreli
Sayýlý, sayrýlý zaman parçasýnýn
Öncesinde ve sonrasýndasýn.
Ama hep varsýn, hep yanýmdasýn
Ve sanki hep, odak noktamsýn.

Söyle sana nasýl aþýk olayým
Sen ki, aþk denilen, sevda denilen
Duygusal yoðunluk aþamalarýnýn
Çok üstünde ve çok ötesinde
Bir devamlýlýk ve bir kalýcýlýksýn.

Sen fýrtýna geçip, sel kesilip
Yaðmur dindiðinde elimde kalansýn.
Umudum, sevincim, sýðýnaðým
Serinliðimsin, sýcaklýðýmsýn
Ve tutunduðum tek dalsýn.

ll.
Olabilir mi hiç, anýmsanmamasý
Ve birlikte geçen otuz yedi yýlýn
Yaþanmamýþ sayýlmasý?
Doðumlarýn sevinci, sancýsý
Yok sayýlabilir mi hiç
Sürgünlerin sýkýntýsý, paylaþýmý
Siyasetin kirine, kinine karþý
Verdiðimiz o, ayakta kalma savaþý.


Sonra, beraber yaþamadýk mý
Burdur’da yetmiþ bir depremini?
Ve birlikte atlatmadýk mý
Depremin daha nice nicelerini?
Yok sayýlabilir mi, o günlerde
Her gün güncellenen yol haritalarý
Ve çoðu zaman cebimizde
Bir ekmek parasýnýn bulunmadýðý.

Dün gibi hatýrlarým hala pek çoðunu
Siyasetin sadizimi aþan baskýlarýný
Yetmiþ dört sürgününü ve Giresun’u.
Sonra Konya’yý, yollarda geçen yýllarý
Ayrýlýklarýn acýsýný, kavuþmalarýn coþkusunu
Yaþamýn haklý-haksýz dayatmalarýný
Ve yüreklerimize batan bir diken miydi ne
Alacaklýlarýn alaylý bakýþlarý?

Hatýrlar mýsýn, yine beþ parasýz bir günümüzde
Oðlana istediði pabucun alýnamayýþý
Nasýl da kazýmýþtý hüznü yüzümüze?
Fakat tüm sýkýntýlarýna karþýn
Gençlik ne kadar da güzeldi?
Ve geçerken zaman o denli keyifli!
Yüreklerimizde yaþam pencereleri
Hiç týnmazdý demir kepenkleri.

Unuttun belki þimdi o günleri
Bir yanda yokluk acýsý, borç baskýsý
Öte yanda zapt olmaz bir gençlik ateþi.
Ve varlýðý kuþsütü kadar maaþýmýzla
Çarþaf gibi daðýtým listeleri.
Sonra buzdolabýnýn beþinci taksiti
Ve satmak zorunda kalýþýmýz
Kolundaki tek bileziði.

Bilmem hatýrlar mýsýn arada
Ve bilmem hiç düþündün mü?
Borçlanýp yakýnlara, sandýklara
Satýp savýp elde kalan birkaç þeyi
Kooperatife girdiðimiz günü.
Yerli filmlerinden bir sahne gibi
Küçücük bir evdi düþlerimizin süsü.
Aslýnda hiç olamadý öyle bir ev
Ama deðil mi ki yýllarca süren hayalleri
Varlýðýndan daha güzeldi.

lll.

Mahzun sevgiler, sýzý gibi sevinçler
Ve gülmeye korkuydu belki o günler.
Ama karanlýkla boðuþmasý gibi
Yeraltýnda bir kömür iþçisinin
Ve leyleðin yuvaya bir çöp getirmesi gibi
Tam bir yaþam mücadelesiydi.

Sonra dönüp baksak þimdi
Dönüp baksak o yýllara
Sýrýtýr bir yerlerinde solgun bir mavi
Ve yorgun bir sevgi çiçeklenir.
Gezinir kokusu ciðerlerimizde
Hapishane avlusunda volta atar gibi.

Bazen hop hop hop diye
Bir Ramazan topu patlar gibi
Bazen küt küt küt diye
Bir betonu balyozla döver gibi
Bazen bir yürek ritmi gibi týk týk týk diye
Bir sevgi kapýsýnýn tokmaðýný okþar gibi.

Sen deðil misin ki
Anýlarýmýn mavi rengi, yeþil rengi
Sevgi rengi, duygu rengi
Sen deðil misin ki
Anýlarýmýn kendisi ve hepsi.

Sen gözümün elasý
Saçýmýn kahve teli
Sigaramýn ciðerlerimde
Dolaþan sevinci
Deðil miydin?

Sen dudaðýmýn
Gülümseyen sesi
Yüreðimin duygu
Dimaðýmýn güven penceresi
Deðil misin?

Söyle öyleyse, söyle bana þimdi
Sana nasýl aþýk olayým?
Sen bende bir ben olmuþsun
Bensin.
Genlerime girmiþsin
Kendimsin.
Tutup da kendime mi aþýk olayým?

13.04.2005 Antalya


Sosyal Medyada Paylaşın: