Uyuyamıyorum Geceleri

Gece yarýlarý
Kabuslar basýyor uykularýmý.
Ah! Gece yarýlarý, gece yarýlarý
Gözlerimi kapattýðým anda
Baþlýyor intihar saldýrýlarý.

Ve insanlýða açýlan bir savaþta
Teknoloji harikasý silahlarýyla
Çocuklar can veriyor Baðdat’ta.
Kollarý, bacaklarý, oyuncaklarý
Savruluyor havada.

Ah, geceleri gözlerimi kapattýðým anda
Açlýktan çocuklar ölüyor Afrika’da.
Ve onlar, çölde susuz kalmýþ fidanlar
Onlar ki, ölümün pençesinde çaresiz ceylanlar!
Buruk bir tebessüm göndererek uygarlýða
Soru iþaretleri çiziyorlar boþluða
Ürkek, umutsuz, donuk bakýþlarýyla.

Geceleri gözlerimi kapattýðým anda
Beþ yaþýnda bir çocuk, mendil açýyor kaldýrýma.
Ýkisi, tiner çekiyorlar tenha bir parkta
Ve bir kaçý, kýrmýzý ýþýklarda duran arabalara
Uyuþturucu, sigara, satýyorlar kavþakta.
Kurban edip çocukluklarýný, üç-beþ kuruþa.

Siz ki, hakimisiniz ya, bu uygar dünyanýn(!)
Bu gözü dönmüþ ordularýn
Bu kan ve gözyaþýnýn, bu katliamýn!
Ne olur, bari geceleri savaþmayýn.
Çocuklarýn olsun rüyalar
Ve bari, rüyalarda yaþansýn çocukluklar.

Ne olur, geceleri savaþý býrakýn!
Býrakýn ki, kelebekler kadar ömrü olsun
Yeni doðan çocuklarýn.

26.04.2007 Antalya


Sosyal Medyada Paylaşın: