Bir adam ,bir köpek,orman ve kar.
Yolun baþýnda daha Mekansýz’ýn kaderi buydu.
Eski dünya yarý çýplak ölümlere yatarken.
Yeni dünya kendince avare düþlere dalmýþtý.
Deli rüzgar esmelisin.
Bir adam var iþte.
Orman ve kar iþte.
Es deli rüzgar es.
Ne adam kalmalý nede zaman.
Biz daha acemi çýðlýklar býrakmadan hayata.
Almalýsýn adamýn canýný.
Kar yeniden yaðmaya baþlar.
Ya es al canýný.
Ya sus býrak yaðsýn kar.
Bir adam bir köpek.
Adam yorgun,yenik,piþman ve periþan.
Köpek yorgun,yýlgýn,yaþlý ve aç.
Orman uðuldamakla meþgul.
Kar yaðmakla yaðmamak arasýnda.
Bizden öncede bir biz vardý.
Þiirden öncede þiir yazýlmýþtý.
Adam öksürüyor.
Hasta mý ne?
Kabuk baðlayan yaralarý kanamýþtýr bir daha.
Köpek topallýyor.
Yazýk hayvana takýlmýþ adamýn peþine.
Cehennemi bekliyor.
Gün doðmadan geceye.
Ateþi istiyorum paramparça ruhumun derininde.
Adam düþtü.
Öldü mü ne?
Gözleri son kez gökyüzünde.
Köpek anlamadý önce .
Koþtu adamýn baþýna yas tutuyor galiba.
Adam bir þey fýsýldýyor.
Son istasyonundur bu yarým yamalak ömrümün.
Sonra köpekte öldü.
Esmeye gör deli rüzgar yýllarca sustun.
Þimdimi aklýna geldi çýðlýklara katmak zamaný.
Bir adam bir köpek.
Orman ve kar içinde sus-yalvarýyorum sana-
kar yaðýyor.
Bir adam bir köpek.
Orman ve kar.
Ýþte Mekansýz böyle öldü...(demeliler)
ave marýa dan önce bunu yayýnlamak istedim mazur görünüz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.