14 yýlýn acýsý Bir günde bitti… Ýhanetler zinciri, Yarým günde söndü… Üç taze fidaný Görmedi insafsýz baba… Günlerce sayýkladý dilleri Gelecek mi derken! O baþka kollarda kucaklarda Avuttu kendini Duymadý taze fidanlarýn Feryadýný… Bir ana daha bitti Yaþamadan hayatý Gece gündüz hayalle beklerken eþini Sarýndý umut dolu çiçeklerine Bunca eziyet talan içinde Yitirdi umutlarýný Söndü bir ocak daha Söndü mutluluk düþ ýrmaklarý Babanýn ihanetinin Bedelinden… Þimdi güç gerek anaya Destek lazým yüreðe Taze fidanlarý filizlenmeden Korumak gerek Ýnsafsýz hayatýn pençesinden… Kapandý artýk dipsiz kuyularýn Ses getirmeyen kapýsý Açýlýr elbet umut kapýsý Yaradan ýn dergahýnda… Bundan böyle güneþ intiþamla doðacak, batacak Yýldýz aya gülümseyecek Yelkenler mimozalara eþlik edecek Mavi deniz incilerini salacak Dört fidan yeni ufuklara yelken açacak Yollarý aydýn yürekleri refah Umutlarý güç verecek… Kenetlenmiþ elleriyle… Hayatý kucaklayarak…..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülayşe DELEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.