Bırakalım çocuklarımıza pırıl pırıl bir dünya…

Topraðýn dibine kök salmýþ yýllarca
Dal budak atmýþ mavi göklere
Yüklendi baharý yeþil yapraklarý
Döktü yükünü sonbaharda sarý yapraklarý
Çýrýlçýplak ovalara döndü dallarý..

Bir günde dört mevsimi yaþadý
Yýkýlmadý, rüzgarýna kara kýþýna
Çok aþýklar buluþtu, sevgi nameleri dilinde
Katýk yedi köylü insanlarý dibinde, gölgesinde…


Güneþle uyandý her bir güzel güne,
Ayla yýldýzla kapattý gözlerini geceye..
Dallarýnda göçmen kuþlarýný aðýrladý
Karýncalarla sincaplarla dertleþti..

Þimdi bir kumru kalmýþ hazanda çýplak dallarýnda
Her gün bekler oldu onun yollarýný,
Kumru dertleþir oldu yalnýzlýðýný
Anar oldu ona anýlarýný, sevdiðini…

Tüm doða haykýrýyor aþký sevdayý,
Sevgi yumak olmuþ yüreklerde
Týpký bir çýnar aðacý kuþun yüreðinde ki gibi
Özgürlük se umut olmuþ, tertemiz masmavi göklerde…



Sevelim, sevilelim sevgi býrakalým dünyaya
Ne pul ister ne para katýksýz sa eðer
Zincirin halkasýný, koparmayalým dostlar
Kenetlenelim hep birlikte sevgi ocaðýnda…



Býrakalým çocuklarýmýza pýrýl pýrýl bir dünya…








Sosyal Medyada Paylaşın: