Bir gün evine eli boþ dönen Adam’a, kadýnýndan: “Yahu Herif! Senin bir gözün de körmüþ yaaa..!*
Ne gün günü doyurur, ne gün haftayý ayý Þu yokluk, þu yoksulluk yaþatýr her kavgayý Sofra Ayþe’ye mahsus, hýrpalar Mustafa’yý: “-Bu eve ne zaman yað, ne zaman bal girecek Þu kapýdan küfesi dolu hamal girecek!”
Kapý dediði evi hamal dediði beyi Bey dediðin evine taþýmalý her þeyi Sýrtýnda kambur gibi indirmeden küfeyi -Sevgi karýn doyurmaz, aþ ekmek getirecek Þu kapýdan küfesi dolu hamal girecek
Muhabbet dil ucunda sevgi boðazda imiþ En doðru sevda meðer en son avazda imiþ Mustafa’yý aldatan gerçekler nazda imiþ -Kendini Ayþe’sine nasýl mý sevdirecek Þu kapýdan küfesi dolu hamal girecek
Sosyal Medyada Paylaşın:
bekirce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.