Daha dün gencecik neþe doluyken Yýllar nasýl da geçti bir bir ömrümden Aynalarda artýk küsmüþ gibiler Derin kuyularda kalmýþ gibiyim Ben artýk ben deðil hazan gibiyim.
Vazgeç gönül artýk çaðlama boþa Rüzgara kapýlýp uçma boþ yere Felek vurur bir gün dönersin terse Sahnede son perde bitmek üzere Ben artýk ben deðil hazan gibiyim.
Gönül bu söz dinlemez bir yerde Yine deli deli çaðlamak ister Neþ’elerler coþup eðlenmek ister Baharda renklerle bezenmek ister Ben artýk ben deðil hazan gibiyim
Surat kocasa da gönül kocamaz Sevilmek olmasa daðlar aþýlmaz Baþka diyarlardan sular içilmez Susuz kalan baðda asma yeþermez Ben artýk ben deðil hazan gibiyim.
Geçti ömrüm evyah geri dönülmez Gönül kýrmak asla bana yakýþmaz Hoþgörü var iken baðnazlýk olmaz Kýrýlan testiden damla içilmez Ben artýk ben deðil hazan gibiyim.
Hazan Vakti
2009 Sosyal Medyada Paylaşın:
Hazan.Vakti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.