tahta çerçeve içine hapsettim ruhumu
günlerimi topluyorum dar bakýþlarda
kimi zaman tatlý bir çocuk bakýþýnda hayat bulurken
kimi zaman sert bakýþlarda tükeniyorum
yalnýz deðilim aslýnda
yalnýzlýðý yaþýyorum
en büyük eðlenceyi ise
tozlu çerçevemden dünyayý izlemekte buluyorum
insanlar hep bir anlam katmak isterler ya hayata
beni de anlamlandýrmak zorundalar
oysa ben zaten bir anlam taþýyorum
renk ve ýþýklarýmý
kimsenin bilmediði
soyut bir mekanda yaþýyorum
Serap Baycan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.