gecenin ortasýna
Karanlýða inat yýldýz yýldýz dökülüyorum
Sert bir rüzgar geçiyor sahipsizliðimden
Vuruyor(lar) beni
Gögüs çeperimde patlayan kelimeler,
bölünüyorum…
“Acýlarýmý
Umursamýyorum ki…”
Ýklimler deðiþiyor
Þiirler yazýyor sevdalar kalemler kýrýlýyor uðrunda
Aðýtlar mühürleniyor
Dudak arasý dualar
Donuyor,
Merhameti yok ki kaderin
En bakire rüyalara karabasanlar ekliyor
Bir ahtopotun kollarý gibi dolanýyor zaman
Daraltýlarýnda
Her sökÜp attýðýmda can aralýðýnda kalan özlemi
Önce ten acýyor
Sonra……….
Gölgeler uzuyor
Düþüyor kirpiðe hasret
Ýçimde umut kýrýntýlardan derlediðim
Düþlerim var,
Kirman döndürgeçleri parmaklarýmda
eðiriyorum, büküm büküm aþk
d/okunuyorsun, düsüyor incilerim bir bir…
döküldükçe ben,
Eksiliyorum
YILDIZ