Bu Şarkı Ve Ben Yalnızız

Anlamsýz geliyor sensiz bu þarký bana,
Akýttýðým gözyaþlarýmda boðuluyorum.
Günden güne savrulan hayallerim,
Þimdi yeniden çöktüler üzerime,
Hepsi yeniden deðdiler yüreðime.

Oysa… Neydin sen?
Neydin sen, güzelliðin prensesi!
Bu boþ gönlümün neþesi,
Anlatamadýðým her þeyin sýr perdesiydin.

Oysa bu þarký yok mu…
Sen ve ben gibi bu þarký;
Güzeldi senle benim gibi,
Sensiz ne de anlamsýz,
Þimdi benim gibi yalnýz.
Dinliyorum ama hâlâ,
Senin yokluðun besbelli;
Tadý yok sevginin.

Daha önce senle
Bu þarkýda gülerdik ya!
Keþke aðlasaydýk.
Belki þimdi boðulmazdým gözyaþlarýmla.
Ve üzülmezdim senle geçen günlerimin geride kaldýðýna,
Aðlamazdým belki beklerken hayalini gecelerce.
Karanlýða boðulan penceremin iç yüzünde
Kâbusumla boðuþmazdým uykusuz gecelerimde.
Güneþi beklemezdim böyle ümitsizce.
Ümitsiz, hayalsiz o boþ günlerimin akþamýnda
Yanmazdým belki de cehennem ateþinde.
Ve oturup gecenin kýyýsýnda,
Saklanmazdým hayatýn gerçek yüzünden, gerçeklerden
Ve gerçeklerin acý oluþundan.

Arardým ben de yýldýzlarda güneþin gülücüklerini
Ve etrafýma saçardým;
Ýnsanlara, çiçeklere güneþi getirirdim,
O incecik hayallerimden çýkýp
Uzaklaþýrdým seninle.
Ve seni getirirdim,
Seni severdim hep.
Yokluðunda olduðu gibi seni severdim,
Her zaman seni diledim.

Ve bu þarký yine seni getirdi bana.
Sensiz, anlamsýz,
Çok yalnýz bir þarký, bir de ben.
Gecenin orta yerinde,
Yine sensiziz,
Yalnýzýz ikimiz de.



Mutlu ASÝLDÜÞ



Sosyal Medyada Paylaşın: