Beşler Senfonisi
Beþler,
Beþler ki en büyükleri
Savaþ, barýþ, aþk, ve dünya…(ve de hüzün!)
Bu hayat aslýnda onlarýn senfonisi,
Beþlerin baþý, belki de her þeyin baþý;
AÞK!
Mekâný, tabi ki dünya,
ayrýlmazý hüzün
ve de barýþ, savaþ ayýrt etmez,
Esir alýverir adamý,
Anlaþýldýðý üzere vurdumduymazdýr biraz
Ýki zýt abi, savaþla barýþ
Ayný zamanda uzunla kýsa, akla kara
Vazgeçilmezleri hüzünle aþktýr.
Neresi olursa olsun þu iki bacaksýz,
Elbet içlerinde vardýr.
Fazla söze ne gerek;
Ýkisi de yoksa,
Acý olsa da gerçek;
Eli kulaðýndadýr,
Geliverir koca bir felaket
Zira savaþta aþk olmazsa,
bilinmez kýymeti barýþýn
Barýþta aþk olmazsa,
bilinmez kýymeti insanýn.
Hüzün de kuyruk gibidir,
Üzdüðü kadar da güç verir.
Sýrf onla çekilmez hayat ama,
Sonuçta bir cacýða benzemez onsuz da
Ve mekânýn aðasý dünya,
En babacan odur,
Kucaklayan ayrým yapmayan o,
Ne insandan “kira” diye inlemiþtir,
Ne de boþandýðý güneþten “nafaka”
Çok alçak gönüllüdür kendisi
Nitekim o, insan dünyalarýnýn efendisi
Her taraftan fýþkýrýyor,
Akýyor, notalar oluk oluk
Beþler durmadan ruhu yýkayýp, besliyor
Aþkla hüzün yan yana mikrofanda,
Savaþla barýþ ortada
Þu þenliðe eþlik ediyor,
Dünya da dönüp, dans ederek
Onlar beþler,
Beþler ki;
Bu hayat aslýnda onlarýn sadece bir senfonisi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.