Güne düþen kara bir gölgeydim.
Ýçime büyüttüðüm hayatla
Bir tutam gülüþ
Saklardým burkamýn ardýna.
Sürünüþüme alýþýk eteklerim vardý...
Yalan, dünyaya zil çalanlardan gayrýsý
Bir ben bilmemiþim,
Bana lazým olaný.
Bir “o” kiþisi kibirli, buyurgan.
Tepemde yaðlý urgan, cellatýn parlak baltasý
Gözü kamaþýr parlayan yýldýzlardan.
Güne düþen kara lekeydim...
Zihinleri bulanýk ve karanlýk adýmlý adamlarda,
Bencileyin kadýn sandýðým yalanlarda
Bezgindim…
Gönlümün sahralarýný sakladým çölün gecelerinden
Burkamýn kollarýnda...
Gönlüm,
Gönüllüydüm.
Kovulmadýðým tek kýzgýn toprakta
Nöbete durmuþ baþýma bela Akbaba.
Yahuda’lar bin ordu;
Bir elleri mukaddese yeminde,
Vebalý yanlarýyla dolanýp
Ýlletli bir hürriyet biçip üzerime,
Öbürü ettiler burkamý ille de…
Yemin içtiler kutsal kan þaraplarýndan:
“Soymadan olmaz, soymadan olmaz, soymadan…”
Benimdi güçlerine adadýklarý kan.
Benimdi bu tenden vatan.
Benim…
Ýlle de…
Tenim…
Eskiden dilim vardý benim,
Þimdi kimi sayýklamalar.
Ýniltiye saran acýlar Afgan daðlarýmdan,
Burkamýn sancaðýndan,
Soðuk geceler, kavuran yangýn günler boyu
Kan tükürdü topraklar.
Saklandým mezar taþlarýnýn ardýna,
Saklandým, göðsümde býkkýn tek yara
Yahudanýn koca gözlerinden uzaða.
Saklandým.
Ödeyemediðim canýma kýzgýn
Vatan topraðýmda…