“ö.ç.m” den Hazan mı Çöktü?

Dillerin lal olmuþ, bir kelam etmez
Bahar gözlerine hüzün mü çöktü?
Dallarýnda dertler hiç mi hiç bitmez
Bu zor, dizlerine güzün mü çöktü?

Aramadýn bir kez derman yarana
Hasret kalsan bile hatýr sorana
Dostlarýn el olmuþ, vuran vurana
Ey yâr sözlerine sükûn mu çöktü?


Sabahlarýn olmaz, geceler uzun
Sinene basarsýn daðlarýn buzun
Zemheri mi vurmuþ, yok tadýn tuzun
Civar düzlerine boran mý çöktü?

Eþiðine dostlar ayak basmaz mý?
Tatlý sözlerine kulak asmaz mý?
Felek yeli senden yana esmez mi?
Âsar izlerine duman mý çöktü?

Hâreli saçlara güller takardýn
Seher yeli gibi cana akardýn
Bir ahu bakýþla yürek yakardýn
Naçar gizlerine ferman mý çöktü?

Ömrünün yýllarý bir bir söküldü
Zâlim dalgalarla belin büküldü
Canan bildiklerin tek tek döküldü
Rüzgâr, kuzlarýna yaman mý çöktü?

Yaklaþtýn mý gülüm sen son duraða
Kevser bekler seni sabret kuraða
Ýman ile bineceksin Burak’a
O har özlerine umman mý çöktü?

Duruþun asâlet, kalbinde esrar
Hakk’çün gayretliydin ederdin ýsrar
Vefadan yana sen buldun hep zarar
O kar yüzlerine ziyan mý çöktü?

Olmadý dünyada bir evin barkýn
Dönmedi bir türlü fânide çarkýn
Nurdan yana yoktu melekten farkýn
Ak kor közlerine hazan mý çöktü?


Varlýðýn etrafa güven saðlardý
Dillerin volkandý, her dem çaðlardý
Yürek yarasýna sabýr baðlardý
Dil-dar, sazlarýna hicran mý çöktü?

Adnan Ünal “ö.ç.m”

Sosyal Medyada Paylaşın: