“ö.ç.m” den Hârele de Gel
ö.ç.m
“ö.ç.m” den Hârele de Gel
Bak harman zamaný geldi geçiyor
Gönül pencereni arala da gel
Turnalar kalmadý bir bir kaçýyor
Saçýna gülleri sýrala da gel
Bir ahu bakýþa, bir tatlý dile
Hasret kaldý gönül, bitsin bu çile
Yandým imkânsýza ben bile bile
Gözüne sürmeler karala da gel
Bir haber vermedin geçip giderken
Beni buralarda, mecnun ederken
Gül bahçelerinde pýtrak biterken
Bal kaymak sözlerin sýrala da gel
Katran karasýdýr sensiz geceler
Çýkmaz boðazýmdan renkli heceler
Bedenim virâne, düzde bocalar
Felek yazýsýný parala da gel
Kuruttun gözyaþým, dönmedi çarkým
Bir kuru gazelden kalmadý farkým
Akmaz oldu sular, bozuldu arkým
Þu sönmüþ külleri çýrala da gel
Sevdanýn gülleri açmadan soldu
Derman arar iken öz çalý oldu
Garip gönül tasým hasretle doldu
Þu yalçýn daðlarý yarala da gel
O ince beline, selvi boyuna
Hilal kaþlarýna, temiz huyuna
Gönül girmek ister o ak koyuna
Ýpek saçlarýný hârele de gel
Adnan Ünal “ö.ç.m”
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.