TENİMDE SAKLIM
Yine yaðmur yaðýyor,beni býraktýðýn o gün gibi,
Gökyüzü bizim için aðlýyor demiþtin ya,
Ellerin son kez tutmuþtu ellerimi,
Saçlarýmý oksamýþ su misali akýp gitmiþtin.
Artýk aðlamýyorum,aðlýyamýyorum biliyormusun,
Hiç kimse sen gibi silemez diye gzöyaþlarýmý belki de.
Dokunduðun tenimde kimseler barýnamýyor.
Gidemez diyordu yüreðim,seni býrakamaz
Þimdi yüreðimlede kavgalýyým.
Hani çatýda sakladýðýmýz deniz kabuklarýmýz vardý
Onlarlayým þimdi býrakamadým,avuçladým hepsini,
Sýmsýký sarýldým ,onlarýda getiriyorum sana.
Yolmu bitmiyor,bendemi derman kalmadý bilemiyorum.
Yaðmur damlalarýný tek tek býrakýyor saçlarýma
Nereye gittiðimi anlamýþçasýna dokunuyor bana
Geliyorum iþte az kaldý sana,bize…
Her þeyi ardýma aldým,meðer doyamadýðým ne çok þey varmýþ.
Görüyorum artýk seni oradasýn,sanki hala týrnak izlerim topraðýnda.
Etraf öylesine sessizki içim ürperdi,yaðmur damlalarý hala benle
Artýk ellerim senle,deniz kabuklarýný býraktým hissedebiliyormusun?
Sana sakladýðým bedenimle,tenimle geldim
Kararan havayla birlikte,yaðmur damlalarýda terk etti beni,
Etrafta belli belirsiz mezar taþlarý var sadece
Geldim sevdiðim ,deniz kabuklarýmýzla seninleyim artýk…
ÝREM BAYRAMOÐLU SAÐIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
irem bayramoğlu sağır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.