anka kuşu...

þehvetle yanýyorken
günahkar çocuklarýydýk biz tanrýnýn
yüzsüzlük edip kovulmuþ cennetinden
çokça ihmal edilmiþ
ama bu ihmalkarlýktan þikayeti olmayan
gönüllü bir teslim oluþun ardýndan
alacaðý cezalara aldýrmayan
hayatý parmak uçlarýnda yaþayan
aciz ruhlardýk biz
elimizde ne varsa sonuna kadar kullanan
bir kalem, yazýlasý bir ten
bir seviþmeden arda kalan
buðulu kelimelerdi
ne güzel bir kadýndýn sen
ve ben ne mutlu bir erkek
çarpýntýsýnda bir kalbin
indirip yelkenlerini
kendini kayalýklara býrakan bir tekne gibi
kýrýlganlýðýmdan korkmuyorum
tek korkum
kýrýldýktan sonra bir daha asla
açýlamamak derinlerine eskisi gibi
kaybolamamak maviliðinde
gri sisli bir dünyada uyanmak
sanki çok rüyadan mutlu uyanabiliyormuþ gibi
senin koynunda uyanýlan sabahlarý
kokun üzerimde çýkýlan sokaklarý
göze almak tek baþýna yürümeyi...
öp beni þimdi
inkar et tüm seviþtigin erkekleri
beni hatýrla
sil geçmiþte teninde býrakýlan izleri
þimdi benimle yan
küllerinden doðan
bir anka kuþu gibi....
Sosyal Medyada Paylaşın: