Sensizlik Körü
Sensizlik Körü
sýtmasý tuttu iþte büyümemin büyümeyeceðim
küçüðümsün hala çünkü
ve ellerim kollarým bacaklarým
hayata bir baþka detone
yalnýzlýk bir tek solfejim
gözlerimin bu bereketli parodisi
bu her yönüyle terkedilmeyi hak etmiþ kent
sensizlik körüyüm
senden baþka herþey beni isterse affetmesin
sana bakmaya esirim
seni görmeye tutkun
ayrýlýk ölümüne ýsrarcýdýr
yalan
yeþilimsi
ikimize de ýrak
sevgilimsin çünkü
ve karmaþýk bir akdeniz öðleninde
tuttun ruhumun tüm köþelerini
gölgelerine sýðýndý yitik temmuzlarým
tüm kozlarýmý oynadým yokluðuna
sade ölümlü bir aðustosa fitim artýk
sensizlik körüyüm
neye baksam yüreðin
neye baksam güvercinlerin göðü sevme ayrýntýsý:
’dolunay dokulu bir gecede yýkýldým
ayak seslerindi güneþim gerisini bilmezdim
gözyaþlarýmý sesli serdim astým bakýþlarýna
saçlarýn ýslaktý sabah serinlikli
mis gibi yaðmurlu dýþarýsý kokulu
laciverde bulanmýþtýn adýna unutkan
sana seni sevdiðimi söyledim
sustun...’
sensizlik körüyüm
iskelelerim bu sessizliðe þaþkýn
karanlýk çatlýyor kirli hasediyle
gözkapaklarýmý bir sen kaldýrýyorsun
istanbul’a yar olmadým
senden baþkasýný görmüyorum
sanki bir güney þehrinde çýlgýn bir küfür yedim
ayaklarý incir aðaçlarýna uzanan
kasým gülek köprüsü’nün
yoksul istasyon evlerine sevdalý vefasýndan
adana’da olmak uykuna daha yakýn olmaktý
depreþmesiydi rastlantýlara olan tutkumun
yoksul mahallelerinde
gelecek beklentileri ellerinden alýnmýþ
kafalarý gözleri yaralý çocuklarýn
nedensiz acý þýmarýklýðý gibi
nedensiz mutlarýmýn nedenisin (...)
gözlerimi bir sen görmeye açtýrýyorsun
dünya gözüyle hiçbir þehirde uyumadým
ama adana’da uyumamak bir baþka
sen adana’da ben sende
su çiçeðine yakalanmýþçasýna sýkýntýlý
ikimiz de ayný acýya hemþehri
ben körlüðümü açýða vuruyorum
sadece seni gördüðümü
adana’daysa körlüðüm
sanki biraz daha güzel
biraz daha duyarlý
sense kapýna dayandýðýma
umarlý
ve
sýcaðýma koyu koyu bakan gözlerindir
kendimi öldürme riskim
sensizlik körüyüm
bir baþkasýna bakmayý öðrenmedim gözlerimden
ben bir sana ihanet etmeyi bilmem
bir de gözlerime
gözlerim ne diyorsa doðrudur
görmek görebilmek ve görmeyi istemek babýnda
ben ve bakýþlarým aslýnda
senden baþkasý olmadýk
yalýnayak koþarak
saçlarýnýn yaðmurundan sýyrýlan
sevda kirpikleniþini öpmek için
dudaklarýmýzdan kan fýþkýrýncaya kadar
göz uçlarýmýn bile bir baþkasý...sen oluyorsun...
Kaðan Ýþçen
(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.