AYNA

Baktýðýmda aynaya, beni gösterir bana
Hareketlerim canlý, bedenim cansýz onda
Konuþurken izlerim, sessizim ben aynada
Kendim kadar görürüm, ben kendimi aynada

Baktýðýnda gösterir kendi kadar bölümü
Kýrýlsýn istemezdim bilmezsin üzüntümü
Gönlüm razý olamaz biri bin gösterirse
Bilirim kýrýlmýþtýr bin parçadýr o ayna

Tüm görürsün kendini hacmin kadar aynada
Ayrýlýrken kaybolur, varsýn bakýldýðýnda
Hafýzasý olsaydý paylaþýlmazdý ayna
Pahalýsý eskisi paha biçilmez ona

Kraliçe, krallar, sultanlar, prensesler
Ne cariyeler gördü, ne güzeller bakýndý
Han, hamam sefalarý süslenen o güzeller
Giyinik ya da çýplak, o ne endamlar gördü

Entrikalarý sonsuz ne dolaplar çevrildi
Ne büyüler yapýldý, ne medetler umuldu
Hadsiz hesapsýz sýrlar hikâyeler masallar
Yaþama þahitti o ne gizemler sakladý

Gördüðüne þahitti dili olsa konuþsa
Duyulan konuþulan dili olsa anlatsa
Yüz yüze getirir o herkesi kendisiyle
Aldýðýný yansýtýr, yansýyý yansýtana

Gördüðünü göstermez asla bir baþkasýna
En güvenilir dosttur, o herkesin sýrdaþý
Ulaþýlmaz sýrrýna kýrsan da aynalarý
Sýrrýný saðlam saklar, göstermez baþkasýna




Sosyal Medyada Paylaşın: