ÇOCUK VE HOROZ

Seyre daldým ben evden, pencereden izledim
Ýzliyorum, yürüyor sokakta yalnýz çocuk
Yanýnda arkadaþý küçük beyaz horozcuk
Ve ayakkabýsý lastik tiþört örtmez göbeði
Kýsadýr pantolonu, daðýnýk saçlý çocuk
Sýký tutar elinde, kaymaklý dürümünü
Horoz sýçrar kapatýr çocukça masum yüzü
Birlikte bölüþürler elindeki dürümü
Kâh çocuk ýsýrýrken, kâh sinekler üþüþür
Karýnlarý doyarken memnun kalýrlar hepsi
Ve horozdur çocuðun yegâne arkadaþý
Çocuk oturur taþa, horozu kucaðýnda
Çocuðun yanaðý al, gözleri sevinç dolu
Okþarken ensesini, horoz kapar gözünü
O da halinden memnun, yalnýz deðildir horoz
Ýþte yine bir rüzgâr, iþte yine toz bulut
Kaybolacak birazdan çocuk ve ak horozcuk
Rüzgâr artýk dinmiþti, toz bulut ta yok artýk
Etrafa göz gezdirdim yolun ortasýndaydý
Siluetinden belli, bir horozla bir çocuk
Ayrýldým kerpiç evden yanlarýna ulaþtým
Heykel gibi duruyor toz kaplý yalnýz çocuk
Çocukta bir çift göz, kahverengi bir boncuk
Ak horoz silkelendi, temizlendi tozundan
Çocuksa toz içinde, hala tozluydu çocuk
Silkmek için tozunu elim baþýna gitti
Etrafa baka kaldým, yoktu horoz ve çocuk
Kendime geldiðimde meðer elim baþýmda
Uyandým ben uykudan akmýþým geçmiþime
Çocukluðumdan kesit, geçti gözüm önünde






Sosyal Medyada Paylaşın: