AĞLAMIYORUM
Öyle derin ki yaram, aðlayamýyorum.
Adriyatik yastýðým, Anadolu yataðým,
Ata yurdum, yorganým iken,
Yastýk yýrtýk, yorgan; param parça!
Yataðýma saplanmýþken hançer,
Aðlamýyorum
Nedendir? Halâ ibret alamýyoruz geçmiþten!
Hadi geçmiþ gitmiþ, bugün niye tarih?
Dünü, günü, yarýný sorgulayamaz neden?
Dilimiz, dinimiz, baþka baþka olmuþ.
Resimlerde tanýþýr, iþaretle konuþuruz.!
Çok garip topluluklar olmuþuz neden?
Son ferdimize kadar, yastýðýmýzý vermeyiz.
Hele yorganý yamarsak birgün elbet.
Sereceðiz tüm dünyaya. Biraz sabret.
Gülsün yüzü, artýk aðlamasýn bu Millet.
26.10.1995
Ahmet Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.