Cýlýz bir çiçektim eski bahçelerin kuytusunda kalan palazlandým kanatlandým uçuyorum
dokunma çocuk yönünü deðiþtir lastikli sapanýn incitme beni bu þehre sýðmýyor düþlerim kuþlara özendim uçuyorum köhne bir daðýn yamacýnda sevdam beni gözler dokunma çocuk yüreðime gidiyorum beni özler
vurma düþlerimi daðýtma tespihin taneleri gibi bir masal taþýyorum kanadýmda vazifeliyim adresine býrakacaðým geç býrakma beni
sunma musalla soðuðunu ellerime içimde parçalar kopuyor daðýlýyor sanki birer birer engine
sonsuzluða uçuyorum vuslat ýþýlýyor sabahýn seherinde yüreðimle kucakladým tevekkülle bekledim yaðan rýzkýmý dokunma çocuk alma yaþam hakkýmý
mavi bulutlardan umut yaðýyor bezginliðimin üzerine sonsuzluk sarhoþuyum dokunma çocuk dilim de düþmüyor ezgi yaptýðým sonsuzluk
ah çocuk tarifsiz bir keder düþürdün içime neye benzettin adý ne kulaklarým uðulduyor kirpiklerim yere düþüyor istediðim sonsuzluk bu deðildi yanlýþ anlattýlar sana yanlýþ anladýn beni çocuk bari, yüreðimi çevir yârdan yana son arzumu sor bu ayrýlýk ona kor derin bir mezar kaz taþýna , benim yüzümden gecikti yaz
Berfin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülderyası Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.