Benim ki, gölgesi suya düþen bir yalnýzlýk
Salýndýkça sular çoðalýyoruz
Her yer nasýl da kalabalýk
Sularýmýzda boðuluyoruz
Gündüz gün üstümüze
Gece ay salýnsa da içimize
Yar olmaz kimsesizliðimize
Hal bu ki, çoðalmak bizim nemize
Yalnýzlýk kucaðý açýk yar
Çoðaldýkça sert bir duvar
Kör karanlýða açýlan küçük pencere
Gündüz içine sýzan ince ýþýk
Elin-ayaðýn baðlý
Kök salan bir sarmaþýk
Çözemiyorum
Çok dolaþýk
Göl kimsesizliðinden durgun
Deniz çoðaldýkça dalgalý
Kýyýlarda soyunur utanmaz
Eðer her gün bir dalý
Yüzümü yýkar yüzsüzler
Yalnýzlýk eskimez mi
Baksak yenisi kaç para
Götürsen uzaklara
Yalnýzlýktan yanýyorum
Yatýrsan beni kara
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.