Bekliyorum Sadece Bekliyorum

Yýkýlan köprünün parçalarýydý yürekte biriken
Kendince bir hiç uðruna yakýlan bir kömürdü ömrüm.
Bitmelerin hizasýnda kaybolmuþ
Bekliyorum.
Yaðmurdan kuraklaþmýþ çölde
Gerçek boyalý serabýn yolunu
Bekliyorum.
Sadece bekliyorum.

Badana kokan evin geçmiþi gibi
Derinlerde var olmanýn tersine mücadele verendik
Yapraklardan süzülen damlalardýk bazen
Hani merhabaya kalmadan hoþça kala özenen.
Bekliyorum.
Topraða karýþýp gökyüzüne varabilmeyi tekrar
Tutunabilmeyi sýkýca dakikalarla oyalanabilmeyi
Bekliyorum.
Sadece bekliyorum.

Tutuþan ahþap bir ev gibi sessizce kavrulan
Koltuða vurulmuþ gibi ter kokan
Yada bir kýþ akþamý kararan git gide
Masmavi denizin sebepsiz hýrçýnlýðý gibiydik.
Bekliyorum
Karýþ karýþ ilerleyen bedenimin karana oturmasýný.
Sadece bekliyorum

Bekliyorum
Buz gibi bedenimden çýkan ateþin sönmesini
Yarýlanmýþ göz kapaklarýmýn siluetini seçmesini
Bulut yaðan bir günde dostluðun sevincini istiyorum
Bekliyorum
Sadece bekliyorum.

Daha fazlasýna cesaretim yok artýk
Ben bekliyorum
Sadece bekliyorum.

Mertcan Akkoyun
’balaban Kent Þairleri’
Sosyal Medyada Paylaşın: