Unutamadım

Uçtu ellerimden yavru kuþ gibi,
Uzandým ardýndan tutunamadým.
Yýllar öncesinden kaybetmiþ gibi,
Ne çok istesem de unutamadým.

Gökyüzü matemli, esmiyor rüzgâr.
Ýçimde burukluk, hüzünlü bahar…
Her köþe baþýnda ondan bir iz var.
Silmek istesem de unutamadým.


Sosyal Medyada Paylaşın: