Sevmek Ne Ki

’Üþüyorum!
Üþütüyor üryan sesin telkinleri
Kývrýlýyorum býçaksýrtý hüznün yamacýna
Anmaya korkar olduðum bir ahvalin sýrtýnda
Kambura yatmýþ efkarým
Deviriyor bir bir ihanet buhrunun salýndýðý kadehleri
Þimdi ben hibe ettiðim onca günahýn kefaretiyle
Zamanýn kavis çektiði ömrümü törpülüyorum
Kýrýk dökük bir yazgýya itikatla
Bilmediðim bir yola pusulasýz koyuluyorum
Sahi, rast gelirmiyim umuda
Dip bucak mavi biten koyda’
Dedi kadýn...


’Bir tiyatro bülteninde rastgeldim adýna
Onca isim arasýnda dikkat çekendi ilk etapta
Oturaklý bir çehrede tarif edemediðim hüzün..
Histerikli bir tebessümü mesken edinmiþti ardýna
Kara kuru yalnýzlýk demetleri sýkýþtýrmýþ avucuna
Söz aldýkça düþüyordu aykýrý aþk paspallýðýna
Hazmý zaruri hayatýn köþebaþý rolcüsüydü
Ne zaman hepyek kavuþur avuçta
Kadýným düþer rolünün ardýna
Bilmediði bir hayatýn kovuðunda,sýrýlsýklam
Hüzne dair ne varsa yaþatmaya namzet
Kavi sepkenin sýkýlgan zuhrunda’
Dedi adam...


’Bir görsen güneþi;
Gözlerinin kýyýsýnda demlenebilecek diye
Kýzýlca kýyamet koptu hýsmý derya ile arasýnda
Hatýrlarsýn,deniz çekilmiþti gözlerinin dibine
Bütün maviler raks etmiþti o gece feryat figan
Pikaptan düþmek bilmiþti aþk gönlüne
Þimalden esmek bilmiþti de burcu burcu nefesin
Güneþin sedasýna kulak verememiþti gece bitiminde
Oysa gün ne tazeydi, devinirken nefesim nefesinde..
Sahi, aþk yanaþmýþmýydý bize
Lahuti makam nazarýnda
Bir duaya amin oluþla’
Dedi kadýn...


’Kolaj çalýþmasýnda renklerle çatýþýrken tanýdým seni
Gecenin içliði düþmüþtü ellerime
Siyahi ne varsa çalmýþtým tablonun orta yerine
Ateþ böceði misali kýrýk ýþýltýnla iþtirak etmiþtin
Dört yol aðzý inat biten olay mahaline
Köz üstüne köz ekilen kaypak þehrime
Tabloya yerleþtirdiðim derme çatma korunakta
Tek göz odada bir baþýna,aymaz insanoðluyla
Burun buruna yaþamaktý seninki
Varlýðýn yoktan yaratýlmýþtý sanki
Ki zimmetli deðildi hiçbir ahval bedenine
Dokundukça döküyordun takýndýðýn her hâli
Dokundukça dökümleniyordun aslýnda
Arzulanan; nefsi ýslah edilmiþ insanlýk adýna
Saman sarýsý gül cemalinle
Yer etmiþtin nihayetinde
Ýkrarsýz tablomun benzi atmýþ gözelerinde’
Dedi adam...




’Öðütüldük günlerin aðzýnda
Ýki öðün arasý inat kodamanlýðýnda
Hiç güzü gözetmemiþti gözlerimiz oysa
Kýsmette hazanla karýlmak varmýþ
Kýzýþmýþ aþký tav bilen düþün sofasýnda...’
Dediler bir aðýzdan...











Sosyal Medyada Paylaşın: