Bilemeyeceğim

Ne serin dalgalar ruhumu okþar ne bir meltem
Yalnýz gönlümü vururum yollara
Ne bakan sen olursun ne elimi tutan
Ne de býrakabilirim kendimi
Nazik ve sevecen kollara

Yýldýzlarý ararým hayalinde
Bakýþlarýn karþýmda durur
Ne yanaðýný okþar ellerim
Ne gözlerinde ýþýk olurum
Kör bir sensizlik karþýmda durur

Bir hüzün dolaþýr gölgem misali arayýþlarýmda
Güzelliði boyar solgun renklere
Yaðmurun zevkini güneþ boðar
Küserim talihime
Her þafak kimsesizliðim yeniden doðar.

Omuzlarýmda sensiz gecelerden birinin daha yükü
Kim nerden bilecek bu hazin öyküyü
Sazlar kýrýk, kemanlar suskun
Kimse söyleyemez bilirim artýk
Senin dudaklarýndan o türküyü.

Çýlgýnca atmýyor yüreðim, heyecaným kayýp
Uluorta býrakýlýr mýydý sensizlik, çok ayýp
Ben ki toplamýþtým her gece yýldýzlarý
Gülümseyen gözlerine yerleþtirmiþtim
Mutluluðun olsun diye sayýp sayýp.

Bak gecem gibi yoksun sabahýmda
Söyle ben kime sevdiðim bu diyeceðim
Saçlarýn ne güzel kokardý
Þimdi hangi rüzgârla salýnýr ahenkle
Bilemeyeceðim, bilemeyeceðim…



Turgut Uzdu




(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sosyal Medyada Paylaşın: