Bugün, yüreðime bastým kaya tuzlarýný
Eyüp misali yaralarýmdan sabra yatarým
Can simidimi denize attým, sebepsiz yere
Þimdi; derinlerde, battýkça batarým
Zülfüne yuva kurduðum karanfilim
Seferler baþlar her gün yeniden uzaklara
Ferhat’ýn deldiði daðýn yamacýndan akar sularým
Þimdi; yollarda geldikçe gelenim
Boðuluyor düðümlerimde sevdalarým
Aðlarken karanfil çiçekleri, yaslý yaslý
Güneþ batýdan doðuyor, uzaklarda, çok uzaklarda
Þimdi; ben, doðuda battýkça batýyorum
Köprü altýný karartmýþlar, sulara karg oluyorum
Küf kokan geçmiþimle trenlere biniyorum
Kürek mahkumu düþer sol yaným
Þimdi; sen, diye müebbet hava soluyorum
Meydanlar direniyor susuz karanfillerle
Þirin elleri havada Ferhat’tan su umuyor
Dillerde dualar yar dilinde
Þimdi; filler Kabe’ye geliyor ebabillerle
Derin bir kuyu, sevgilerde uyuyor
Semada bulutlar, rüzgarlarla gezerler
Su akar çeþmelerde, buz gibi soðuk
Þimdi; tüm bulutlar, aðlýyor, can oluyor
Ay hilale vardý, gökyüzü þenlendi bugün
Mehtap düþtü, þafak doðuyorken
Haleler býrakýyor gökyüzü, batýyor güneþ
Þimdi; can atýyor yüreðim, olsun düðün
Ve, sen, ey güzel karanfilim, yar öbeðim!
Daðýt efkarýný, yasla yüreðini yüreðime
Sen, yazýlmamýþ destanýn assolisti
Sabýrla sol yanýna karanfil ekeceðim
Ve, sessizce yanýnda kývrýlýp öleceðim
26-07-2009 Hayrettin