Sen diye yastýða sarýldým, Baþýmý,omuzun diye üstüne yasladým. Sen sanarak duvarlarla konuþtum. Hayatýmý uðruna harcadým, Ben sensin diye sabah kendime günaydýn dedim. Her akþam sensin diye odamdaki sessizliði dinledim, Ben sen oldum diye ruhunu kabullendim, Herkes ben deðil sensin diye; Seni bu kadar çok sevdim, Yazýk ki sewdiðim kadar sevilmedim. Sevilen zalim oldu, Ben hep yenildim…
Sosyal Medyada Paylaşın:
kübra Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.