Bir gün., elbet birgün, Bende gidecegim. Eminim omuzlarda terk edecegim. Alýþsam iyi olur, Her an biter misafirlik ve ben giderim. Sana bir haksýzlýðým olsun Önce ben.., Sor, ama sor caným neden? Kýyamam sana. Herkes dolu dolu aðlasýn isterim. Bana ,benim yokluðuma VE Benimle yaþanmýþlýða.
Yok, tabiki yok ,özlemim ölüme. Zordayým,kaçmak ne çare. Hem aðlar hem giderim. Bu benim kaderim. Hoþçakal caným mecburum. Zoraki, seni terk ederim......................
Bir demet bari olsun,çok deðil. Kardelen koyun üstüme, Yanýma leylak. Önümde kýr çiçeklerine , pazar kurun.. Beni ANAM Karþýlayacak. Siz geri durun....................................
ONUR ÝLKE
Sosyal Medyada Paylaşın:
onur ilke Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.