Adsız Şiir

Vitesi boþtadýr, gider son sürat.
Ne kuralý bilir ne halden anlar.
“Türküler çaðdýþý, banaldir hoyrat”
Ne mýzrabý vurur ne telden anlar.

Saçlarý cilalý, pantolon düþük.
Ararým göremem bir parlak ýþýk
Mazidedir artýk “gönülden âþýk”
Ne bülbülü dinler ne gülden anlar

“Gardaþlýk” bitti de “kanki” revaçta.
Ortasý da yok ki her þey bir uçta.
Diyetler modaymýþ, tümü oruçta
Ne yaðý parmaklar ne baldan anlar.

Sevdasý “düzeysiz” üç günlük bir þey.
Pamuk ipliðiyle baðlanmýþ her þey.
Gençliðim dön geri hey günlerim hey!
Ne zamaný zaman ne yýldan anlar.

Ýki söz söylesen, dinlemez seni.
Maneviyat zayýf, öðrenmez dini.
“Haslettir” sanýyor, belli ki kini,
Ne Kitab’ý tanýr ne kuldan anlar.

Yabancý olmakta “Yurdum Ýnsaný”,
Anlaþýlmaz oldu; dili, aksaný.
Öðretilmez ise Milli Lisaný;
Ne sözünü dinler ne dilden anlar.

Tayyar Yýldýrým


Sosyal Medyada Paylaşın: