kızıl son-bahar...

Ben sana her tutulduðumda
Koca bir yalnýzlýk ayaða kalkar
Bir hicran saplanýr
Bir kalabalýk birikir
Ellerini göðe doðrultur
Ýçimde büyüyen suya hasret filiz
Yüzün düþer düþlere
Bir haykýrýþ bir çýðlýk karýþýr söylenenlere
Özleminle dolar yani bu yürek
Akar sancýsý sonra içinden
Bir baþýboþ ýrmaða dönüþür hasret
Bir çizik daha atýlýr sonra
Gözlerinde hapsettiðin mahkûmun duvarýna
Ve hiçbir tahammül gem olmaz artýk
Göðsümün orta yerinde patlak vermiþ
Çare kabul etmez isyana…

Ben sana her tutulduðumda
Koca bir yalnýzlýk ayaða kalkar
Bir hicran saplanýr
Bir kalabalýk birikir
Dev gibi bir adam yere yýðýlýr içimde
Daðlar eþkýya kabul etmez
Göç yollarýnda eskir yüzler
Yüreðimin tam orta yerine saplanýr gurbet
Bir damla düþmez gözümden
O kadar kolay mý aðlamak
Yine de göze kelepçe ne gerek
Sen düþersin aklýma
Ve mani olmak ne mümkün
Ýki ciðer arasýna sýçramýþ
Çare kabul etmez yangýna…

Ben sana her tutulduðumda
Sultan Ahmet’te güvercinler üþüþür

Ben sana her tutulduðumda
Ýstanbul üstüme gelir
Ay gözlerinden düþer,
Kýzýl bir sonbahara dönüþür…

Sosyal Medyada Paylaşın: