yalnýzým anne sürüp giden yalnýzlýklara takýlmýþ yüreðim sokaklarda attýðým her adýmýmda düþüncelerim sende toparlanýyor anne beni sardýðýn soðuk gecelerde sýcaklýðýnla ýsýtýðýn yüreðimi düþlüyorum
dualarýn kulaklarýmda düþmüyor sesin içimde fýrtýnalar estirir seni düþünmeden edemiyorum anne hani bir gece vardý yaðan yaðmurda ýssýz sokaklarda dolanýrken yolumu kaybetmiþtim anne ve sen tutmuþtun ellerimden üþüyen ellerime ve sensiz kalan yüreðime gözlerimin içine bakan mahsum bakýþlarýnla beni aldýn karanlýk pusulu gecelerden .... anladým þimdi sensizliðin ne demek olduðunu sensizlik ölümden de beter geldi bana anne gözlerimin içinde dolan yaþlarým içinde dolanan sensizlik gizli hep yüreðime feryatlar geliyor sensizlik ne kötüymüþ anne...
Sosyal Medyada Paylaşın:
rıdvan doğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.