Biliyorum..
Karanlýða yansýyan ýþýðýn
Duvarlara çarpan zerresiyiz
Bir damla aktýkça ömrün tünelinden
Anýn içindeki yitik seslerdeyiz
Biz yelkovanlarý býraktýk
Hýrçýn ama fýrtýnalý saatlerdeyiz
Koþup uzaklaþan günlere inat
Yalnýzlýðýn bir neferiyiz
Ýþte sen boþluklardan kayýp giden
yýldýzlara takýldýn
Saatlerin ulaþamadýðý varsayýmlarýn
yok olduðu evrendesin
hayallerin hatýralarýnda tutunan
saklý gönül bahçesinde yaþayan
bir mahkumun özgürlük teninde
rüzgarlarla beslenen
girdaplarýn içindesin
rüyalarýma doðan
meçhule yakýn bir yerde saklanýyorsun
bilinmezlere arkadaþ olan sýr yaðmurlarýndasýn
biliyorum bir gün bahar olup aydýnlýða yaðacaksýn
karanlýðý güneþ gibi çalacaksýn..
2009..