Öyle bir anýn içindeyim ki.
Soluk alýþveriþlerim de,
titreyen mum alevleri söndürüyorum.
Bu en uzun sondur.
Biliyorum...
Gelip geçenlerde anlamsýz kinler buluyorum.
Her zaman ki gecede deðilim.
Zindanlarým daha karanlýk,
duvarlarým aþýlmaz!
Tüm hainlikler gibi
Sýradan bir ihanete mi uðradým?
Yoksa
En can alýcý yerimden vurulup.
Kendi inançlarýmýn arasýnda mý kefelendim?
Dile gelin!
Ey þiirlerim,
Kalemim,
Kelimelerim.
Suskunluk yýkmasýn bizi.
Bir söz edin.
Söyleyemiyor; bildiðim halde korkuyorum.
Acizliktir þimdi bendeki bu hal.
En uzun sondur bu.
Biliyorum dillendiremiyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.