Ave Marýa ilk mýsralarýmdýr baþladým artýk yazmaya.
Bir günde bin ömür tüketmiþ gözlerimde.
En amansýz yolcu olsa da hasret.
Ben gururumu asla yenemedim.
Nefes alýp da.
Dön diyemedim.
Þimdi ise.
Hakkým yoktur sözlerimle kirletmeye geceyi.
Söyle onlara da aðlamasýnlar bana.
Kurmacayýz Ave Marýa romanlar,þiirler kadar.
Günahtýr akþamlarýmýz meçhule söker þafaðýmýz.
Þimdi.
Sokak aralarýna gizlenir olduk
kan soluyoruz isimsiz gecelerde.
Kaç kez dedim sana gidelim.
Toplayýp piþman ve periþan bedenlerimizi.
Gidelim...
Beklemek zor Ave Marýa.
Kimseler bilmez gecelerimizi.
Göremezler gündüzleri maskeler ardýndaki gözlerimizi.
Hadi kalk.
Topla gözyaþlarýmýzý.
Kan kustuðumuz þafaklar hatýra kalsýn bu þehre.
Acý yok,hüzün yok,piþmanlýk hiç.
Unutacaðým söz.
Gidelim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.