TELEFON SESİ

Çalar her biri ayrý ayrý zamansýz
Önce irkilir , sonra heyecanlanýrsýn
Nerden ... kimden ... niçin ... ?
Nasýl da umutla koþarsýn ...

Yýl bin dokuz yüz doksan sekiz
Yirmi üç kasým sabahý .
Çalar yine sýr dolu güneþin ýþýklarýyla
Açarsýn ürkek bakýþlarla ,
Ellerin titreyerek .
Aðlayan , hýçkýran bir ses ve acý
Yýkýlýrsýn bütün benliðinle sessizce
Ýstemiyerek ...

Telefon sesleri susmak bilmez ki
Yýl iki bin aðustos yirmi
Yine çalar bir telefon sesi
Güneþ batýmýyla ikindi vakti
Hüzünlü bir ses seni çaðýrýr
Bulunduðu yere ...

Yalan dolana kanar gidersin o dereye
O yer yer deðil mahþer olmuþ sese
Ceylan gözlüm caným yatar yerde
Arkadaþý telefon açmýþtý ya ...
O da ’ Anam hemen gelirim ’ diye
Gitmiþti pikniðe bir su kenarýna .
Yine piknikteydi , lâkin üstü ýslak
Yatýyordu yerde sessiz vedasýyla .

Nasýl anlatsam acýlarýmý yetmiyor kelimeler ,
Yanan ana ve kardeþ yürekler ,
Kalplerin acýsýyla topraðý kazan kürekler .
Bir telefon sesi , çalar ansýzýn zamansýz ...







Sosyal Medyada Paylaşın: