YILLAR GEÇSE DE … ( 2 )

Yýllar geçse de ,
Dün gibiydi ;
Sabahlarýn yýldýzý ( TARIK ) ela gözlü
Artýk ( ENGÝN’’e ) kardeþti.
Bilmiyordu ne üveyliði ne de özü ,
Bir elmanýn yarýsý gibiydiler .
Beni hayata baðlayan ,
En büyük sermayem ,
GELECEÐÝMDÝLER …

Sevgilerin en güzelini ,
Aþklarýn en özelini ,
Paylaþýyorduk tüm her þeyi .
Zaman bir su misali akýp giderken ,
Büyüyordu minicik yavrularým …
Çýkageldi bir gün ansýzýn o densiz ,
Çalýndý kapým .
Babalýðýný hatýrlamýþ olacak ,
Onsuz geçen onca yýllarý …
Sevgi adýna mýydý ziyaret ,
Yoksa mutsuzluk vermek miydi ?
Ergenlik bu ya karýþtý kafasý ,
ENGÝN denizlerin dibine vurdu sefasý ,
Tanýdýðýnda da çok çabuk geçti yarasý .



Yýllar geçse de ,
Dün gibiydi ;
Zamanýn akýþý içinde ,
Katýldý hayatýmýza bir NUR ,
Adý ; oldu Aleyna NUR …
Ne güzeldi bebeklerim ,
Hepsi birbirinden güzel ,
Bizim için hep özeldiler .
Kartal bakýþlým , açmýþ kanatlarýný,
Koruyordu karýndaþlarýný .
Öyleydi ki sorumluluklarýný bilir ,
Deðiþmezdi hiç bir þeye arkadaþlarýný .



Yýllar geçse de ,
Dün gibiydi ;
Mutluluk denen asude güzelliðin ,
Zaman kiliminde .
Nakýþ , nakýþ dokunuþun ,
Pencereden sýzan havada ki gizemde .
Yaþanýyordu liseli gençliðin …

Akþamýn ufkunda kýzýllýk kaybolurken ,
Bir acý girdi .
Ölüm kokusu sinmiþti eve .
Almýþtý o da payýný , acýdan .
Dayýsýnýn sessiz vedasý .
Baþlangýç oldu ayrýlýk rüyasý .
Anasýnýn acýsýndan kalan ,
Hüzün veriyordu þarkýsý ,
Yalnýzlýksa cabasý …




Yýllar geçse de ,
Dün gibiydi ;
Lise sondu , umut doluydu ,
Okuyacaktý , adam olacaktý .
Karýþacaktý çoluk çocuða ,
Çýkacaktý o da mutlu yolculuða .
Hayaller kurulmuþ karanlýk gecelerden
Gelecek halkasýna eklenmiþti seneler .
Bilinmezdi ki ; acý bir haber gelecek piknikten
Meðerse son günüymüþ neþeli eðlenmeler . ( 20.08.2000 )
Su kenarýnda yatan ýslak bir beden .
Sofra bezi olmuþtu üzerini örten .
Görünce kopmuþtu yürek ise benden ,
Seviyor diye yaðlýlar yapmýþtý ,
O günse nenen .



’ Sarýlamadým son kez sana o gün giderken ,
Söktün kalbimi yerinden , söyle , söyle neden ? ’



Sosyal Medyada Paylaşın: