Zülkarneyn bilemediðimiz bir diyara gitti,
Orada baþka insanlarýn yaþadýðýný gördü,
Onlarýn da doðru yola gelmesini teklif etti,
Orada baþka bir güneþ olduðunu da gördü…
Güneþin yönüne doðruydu yapýlan yolculuk,
Orada güneþi bekleyen bir kara delik vardý,
Acaba bu kara delik güneþi yutacak mýydý?
Belki güneþle birlikte dünyayý da yutacaktý…
Bunlar dünyadaki yaþamýn sonu da olabilir,
Kýyamet dediðimiz kara deliklerin içindedir,
O gün geldiðinde sorularýn cevabý belirlenir,
Daha nceki yaþam bizim için daha önemlidir…
Bir de Yecücle Mecüc var ki korkmak lazým,
Ne yapacaklarý belli olmaz, korunmak lazým,
Yecüc de olsa Mecüc de, sonumuz Allah’adýr,
Kainattaki geliþmeler onun bilgisiyle vardýr…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.