Bazen böyle sürüyor hayat yolunda yaþam,
Donuk bir þekilde uyanýyorsun doðan güne,
Baþýný kaldýrýp gökyüzüne bir göz attýðýnda,
Güneþin de senin gibi durduðunu sanýyorsun…
Günle mi kendimizle mi ilgili acaba bu donukluk?
Ýkisiyle de mümkündür, karþýlýklý etkileþimledir,
Üçüncüsü de vardýr belki ama o þimdilik belirsiz,
Yahut da beklemede, henüz bizlere malum deðil…
Týpký bir tren garýnda beklemek gibidir yaþam,
Gelebilir de beklenen, gecikir de, ötesi var mýdýr?
O yoklara karýþmaktýr aslýnda, yaþamýn dýþýndadýr,
Bir hayal gibidir, orada baþlar ve sonra kaybolur…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.