bu gün, yine ve yeniden gülümsemeliyim zaman, ömür defterimden bir yapraðý daha kopardý bu gün ben yalnýzca, çaresiz bakarken öylesine akýp gidiyor ömür denilen o yalancý düþ hem de, bilinmedik bir yerden bilinmedik bir yerlere oysa ki, yeni günü yine tutamadan ellerimde gülümsemeliyim biraz da acý bir biçimde
doðarken aðlamýþtýk oysa nedenini bile bilemeden o çocuksu saf yüreklerimizle
içtenlik mi gerçekçilik mi yalansýzlýk mý neydi o göz yaþlarýmýzýn nedeni?
belki de yaþamýn kendisi ; ya da yaþanacak acýlarý önceden hissetmek idi kim bilir ? ... ...
Mert YIGITCAN maltepe istanbul 20 temmuz 2009 pazartesi 21:50 Sosyal Medyada Paylaşın:
Mert YİĞİTCAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.