MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
YALNIZLIK YOLU
Mert YİĞİTCAN
YALNIZLIK YOLU
YALNIZLIK YOLU
Bin bir bilinmezliðin arasýnda bir yerdir orasý
yer ve gök birbirine karýþýr orada
*
ufuk çizgisine yürürüm ben
çaresiz, suskun, sessiz
*
kaderimin bulutlara yazýlmýþ
sisler arasýnda açýlan kapýsýndan
var oluþumun hikayesine yürürüm
*
yok oluþta’dýr belki de o derin sýr
yoksa ufuk çizgisinde mi’dir ?
kim bilir
*
yolumda bin bir acý
yol arkadaþýdýr yüreðimin
*
kederli yüzler de gözyaþý selleri var
akýp giderken kapýldýðým
alýr götürür beni o kanlý göz yaþlarý
sürükler yoksulluðun, sefaletin en büyüðüne
*
çaresiz tükenmiþliklerin derin acýlarýnda
hepsi, her yanýmda yolum olmuþlar
kan içinde insanlar
ölü kuþlar
kurumuþ aðaçlar
*
hazin bir sonbahardan bir rüzðarda savrulmakta
kupkuru yapraklarýn her birinde
çaresiz bir yaþamýn hazin hikayesi yazmakta
mazi denen o hem yalaný, hem de gerçeði anlatan
*
uzanan eller var
kopmuþ bedenlerinden kan içinde
*
yaðmur, bilmem ki hangi iklimden
alýp getirirken kanlý göz yaþlarýný
sorgular yüreðim bu hazin acýlarý
*
ne kadar insanýz ne kadar deðil?
beynimde yankýlanmakta hep bu soru
*
bir eli tutamadým
bir gözün yaþýný silemedim
*
ben þimdi buna yanarým
yorgun bir ruhum, bitik bir bedenim
aðlamaklý bir hüzün þarkýsýdýr artýk yüzler
*
ben de ne yazýk çok yazýk ki
aðlayan bir yüzü güldüremedim
*
ne kadar insaným ne kadar deðil?
Çaresizliklerdeyim ben de bu yolda
kan içerisindeyim
*
Uzatýrým ellerimi uzanmýþ ellere
Yüreðimde dokunaklý bir derin sancýyla
yürürüm her an daha da bir kanarken yüreðim
*
Çok mu zor olmalýydý
birazcýk da olsa insanca bakabilmek bütün bu acýlara
Böyle çaresiz mi olmalýydý ?
bunca insan, yaþam, yaþanmýþlýklar,
bunca anýlar böyle mi olmalýydý ?
*
bu yolun sonu nereye çýkar bilmiyorum ama,
yürüdüðüm bu acý, kan ve göz yaþý yolunda
niceleri hüzne yenik
niceleri sefil
niceleri paramparça
her bir parçasý bir kenarda
inlemekte acý içinde
*
yürümek istemiyorum ben bu yolu
üstü kalsýn be hancý
üstü kalsýn
parçalandým ben bu yolda
*
aðalarýmýz paþalarýmýz yürüsünler
bu yolun sonu her nereye çýkýyorsa
*
ufuk çizgisiymiþ
ya da kader çizgisi her ne ise
bunca acý, hüzün, bunca gözyaþýnda ben kayboldum
her bir parçam’da bir baþka yaþamýn izi
her hücrem’de bir baþka acý var artýk
hepsi hepsi tozlu raflara kaldýrýlmýþ birkaç aný
yaþanmýþ bunca hüzün mevsimi
*
iþte ben ,
bu yolda, yalnýzca hüzünler’den arta kalmýþ
kurumuþ bir sonbahar yapraðýna yazdým hikayemi
*
bir varmýþ bir yokmuþ
hep acý, hüzün, gözyaþý arasýnda yürünen bir yol varmýþ
*
kimi görerek
kimi duyarak
kimi yaþayarak anlarmýþ
bu yolun nereye çýktýðýný
*
kimi de, çok daha sonra anlarmýþ
sevginin, þefkatin, aþkýn
hele ki insanlýðýn ne olduðunu
*
bin bir ümit ile belki
ufuk çizgisine ulaþtýðýnda insan
yalnýzlýðýn ne olduðunu …
Mert YIGITCAN
Maltepe / istanbul
07 aralýk 2009
*
toprak olduðunda , topraðý anlar insan ;
ve insan olduðunda da insaný …
*
Mert YIGITCAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mert YİĞİTCAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
kurumuş sarı papatyalar
gece düşer denize
yeşermeli bu efkar gecelerinin umut çiçekleri
yalnız insan
Sigaramın Dumanı'nda
İyi ki vardın Atam, iyi ki varsın sen bizde sonzuza kadar...
PAYLAŞIMLAR ...
Yüreğinle Gel
gülümsemek direnmektir karanlıklara ...
gecede hüzünlü yalnızlık sevişmeleri ...