UYGURLU YASTA

Günyüzü görmedi Uygurlu Türküm
Kan gölü gözyaþý sel oldu aktý
Hürriyet üstüne acýlý türküm
Biz can teslim ettik insanlýk baktý

Çinlisi-Hanlýsý vurdu ha vurdu
Ben azatlýk dedim o pusu kurdu
Viraneye döndü Uygur’un Yurdu
Evimiz yýkýldý, yurtsuz býraktý

Beþ yüz mü, ölenler bini mi geçti?
Yaþlý genç demeden ahrete göçtü
Çinli fermanýmý ölümle biçti
Hain baþýmýza dünyamý yýktý

Kiminin elinde silah vuruyor
Demir çomak ile kemik kýrýyor
Kimi köþesinden bize gülüyor
Benimse bu zulüm canýma yetti

Dünya dilin yutmuþ, þimdi susuyor
Çinli üstümüze ölüm kusuyor
Uygur’um, kardeþim bana küsüyor
Acýdan kederden bu caným çýktý

Yeter! De; kalk artýk dur de gidiþe
Canýnla kanýnla yok de bu iþe
Öyle bir haykýr ki yükselen baþa
O zaman göðsümüz yukarý kalktý

Mustafa Göktekin

Sosyal Medyada Paylaşın: