DİLEKÇE 2
O gün büyük baþýn sözüne kandým.
Bilememiþim bir enayi kazý.
Sorduðu uþaðý, yoz kan inandým.
Koltuksuz kalýrlar yaþarlar güzü.
Ertesi gün cevap hayýr yazmýþlar.
Yalakalýktan çok fazla yozmuþlar.
Dayýsýzlýðýmý iyi sezmiþler.
Postadan yollanmýþ cevabi yazý.
Derleyip toplayýp Bakana yazdým.
Kavatlarý koyu renklerle çizdim.
Kuyularý gayet derine kazdým.
Bakan bey gösterir inþallah pazý.
Kuyruk sallamýþlar yeni gelene.
Bana biri sahip çýkar biline.
Baþbakanýmýzýn gider eline.
Bunlarýn bir çoðu son model tazý.
Yetmiþ beþ günde bir cevap gelmedi.
Bakan da cevaba layýk bulmadý.
Telefonlarýma çýkan olmadý.
Hepsinin dizine dökülür sýzý.
Baþbakana yeni dilekçe yazdým.
Usanmýþtým artýk, biraz da bezdim.
Umutla bekleyip sessizce gezdim.
Baþbakan cevaplar akýlsýz kazý.
Cumhurbaþkaný’na yazar Dursunî.
Ondan da cevabýn alýr tersini.
Sonra bilmem kimden sorar hýrsýný.
Dilekçe cevapsýz getirdi yazý.
Dursun Yeþil –2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.