ARKADAŞ
Çok zor geçti koyun gibi meledim
Dost düþman diyerek insan eledim
Kini uyutarak sevgi beledim
Öðrendikçe baktým toyduk arkadaþ.
Maðarada veya betonda yaþa
Yaþanacak her þey gelirmiþ baþa
Ýstersen kendini vur taþtan taþa
Þu bedeni erken yorduk arkadaþ.
Alem senin olsa yine de azmýþ
Habile mezarý kargalar kazmýþ
Tarih sayfalarý bunlarý yazmýþ
Cam vazoyu çalýp kýrdýk arkadaþ.
Oynatmaz yerinden çarpsa da bir týr
Rastgele yaþadýk ömür olmuþ hýr
Kulaða söylenen fýsýltýyla sýr
Onu ortalýða yaydýk arkadaþ.
Kime dostum desem aptal sanýyor
Fitne neler dese buna kanýyor
Vurunca tekmeyi bakýn yanýyor
Tehlikeyi böyle savdýk arkadaþ.
Arapça yýlana denirse de mar
Geçmiþi mutlaka kollarýnla sar
Artýk sana son kez elvedadýr yar
Dilden dile gezen þorduk arkadaþ.
Yýkýlmaz duvarlar olursa temel
Güneþ erken doðar yüksekse emel
Yok oluþ dýþýnda lazýmdýr amel
Bir küçük sevgiye tavdýk akadaþ.
DEVAM EDECEK
Ahmet Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.