Öylesine soðuk,öylesine yaðmur yaðýyorki.. Üþüyorum.. Bu akþam evde yanlýzým,yanlýzlýðým ve umutlarým.. Yaðmur o kadar acýmasýzca vuruyor ki cama.. Yanlýzlýðýmý yüzüme haykýrýyor sanki. Yada..Çýk dýþarý diyor yaðmur,ýslan iliklerine kadar.. Nereden bilecekki, beni ýslatmaya gücünün yetmeyeceðini? . Nereden bilecekki? ,ben zaten aþkýmýn deryasýndan sýrýlsýklamým. Bu deryayý biz yarattýk..doyumsuz gecelerin aþk damlalarýndan.. Of derya gözlüm.. Kokunu her gece sen diye çekiyorum içime. Kokunla birlikte bütün vücudumu geziyorsun. En son..en son bir el kapatýyor,göz kapaklarýmý.. Ve.. derin sensizliklere dalýyorum uyku diye...
Safiye Özgöç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Beyaz Papatyam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.