Okul yýllarýnýzdý. Öðretmen yurdunuzu tanýtmýþ, Denizleri göstermiþti mavi mavi de Ah,ne güzel demiþtiniz! Karþý masada oturan bir kýzýn Yýldý yýldýz gözlerine bakmýþtýnýz. Neyse…
Dündü daha Ýlk sevdaya düþtüðünüz günlerdi Derdinizi kimse anlamamýþ, Mavi daðlara türküler yakmýþtýnýz. O size abi demiþti de Siz ona vurulmuþtunuz. Neyse…
Dündü daha Ýlk gurbet yýllarýnýzdý Ayrýlýk içinizi yakmýþ, Dumanýný kimse görmemiþti. Ýçinizde fýrtýnalar çýkmýþ, Gözleriniz yaðmur oluvermiþti. Kentin gecelerine ay doðmazdý da Bir çift göz doðardý ýþýl ýþýl. Neyse….
Dündü daha…. Acýnýn sol yanýnýza girdiði yýllardý. Kapýnýzý çalmýþtý erken veda zilleri. O, kanaviçeye iþlediði kuþ olup uçmuþtu da Siz bir derviþ sessizliðine bürünmüþtünüz. Mayýs çiçekleri odanýza kokular yollarken Siz bir daha bahar gelmez demiþtiniz. Neyse…
Dündü daha Avuçlarýnýzýn kanadýðý zamanlardý. Yorulmuþtunuz ayazlarda yetim kalmaktan. Atlýlar ansýzýn yola düþerken alacakaranlýkta Anne ben ne erken yaþlandým demiþtiniz. Nice acýlar misafir etmiþtiniz de Bu nasýl bir hayattýr böyle? demiþtiniz. Neyse.. Sosyal Medyada Paylaşın:
zoroğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.